AFSCHEID MET TROTS
Een mooier afscheid kon hij zich niet wensen. Hagenaar Léon van Schie kreeg met zijn club Volendam de beloning die hij verdiende. Met de nationale beker kijkt de geblokte handballer met trots terug op zijn imposante loopbaan. ,,Het was al die inspanningen zeker waard.”
De overwinning op Limburg Lions zorgde voor euforie. Van Schie wil altijd winnen en die vechtlust en het doorzettingsvermogen hebben hem veel opgeleverd. Landstitels (Hellas en Bocholt), bekers (Bocholt en Volendam) en 54 interlands. Als cirkelloper en verdediger was hij een fenomeen in de Nederlandse en Belgische competities. Gevreesd om zijn stevige acties, maar ook gerespecteerd om zijn sportiviteit.
Je bent topfit. Waarom stop je?
Léon van Schie (31 jaar): ,,De verplichting van acht/negen keer trainen per week en vijfmaal op en neer rijden naar Volendam is mooi geweest. Ik speel vijftien jaar eredivisie en BENE-League en heb alle sporthallen en teams wel gezien. Ik ga samen met mijn vriendin Esther Schop een vergader- en trainingscentrum in Den Haag overnemen van mijn moeder. Dat kost veel tijd.”
Wat waren de hoogtepunten?
,,De landstitel met Hellas in 2008, de club waar ik begonnen ben. Dat was het allermooiste. Ook de titel met Bocholt in België. De Europa Cupwedstrijden en interlands zijn onvergetelijk. Ik heb bij Hellas, E&O, Bocholt en Volendam gespeeld en overal heb ik het naar mijn zin gehad. De jeugdperiode bij Hellas en mijn debuut waren top. Ik heb bij E&O mijn vriendin Esther ontmoet. Met Bocholt heb ik nog veel contact, een warme club. De afgelopen drie jaar bij Volendam waren mooi met als afsluiting de beker.”
Ook dieptepunten?
,,Niet veel gelukkig. Het bijna faillissement van E&O was een moeilijke periode. Een onzekere tijd met de vraag of we er konden blijven wonen en handballen. De saamhorigheid binnen de club was enorm. We zijn er sterker uitgekomen. Het verlies van de bekerfinale met E&O tegen Hurry-Up was een dieptepunt.”
Van wie heb je het meeste geleerd?
,,Ik heb veel goede trainers meegemaakt. Bij Hellas heb ik in de senioren de grootste ontwikkeling doorgemaakt. Eerst bij Nico Stet en daarna bij Peter Portengen toen we ook landskampioen werden. Ik heb hem als trainer gehad bij Hellas, E&O en Volendam. De beste trainer met wie ik heb gewerkt.”
Hoe kijk je terug op jouw carrière?
,,Het was alle inspanningen waard. Ik heb mooie momenten meegemaakt die je nooit meer vergeet. Het was zwaar, maar ik heb dankzij het handbal veel geleerd en veel mensen leren kennen. Ik had graag nog een stap naar een buitenlandse competitie gemaakt. Ik heb daar veel voor gedaan, maar het is helaas niet gelukt. Ik ben tevreden over de keuzes die ik heb gemaakt en kijk terug op een schitterende loopbaan.”
Waarom ga je in het derde ballen bij Hellas?
,,Daar spelen allemaal teamgenoten van mij uit de glorieperiode. Lekker vrijblijvend trainen en spelen. Ik ben klaar met alle avonden verplicht trainen. Met die gasten draait het om plezier maken. We hebben met die landstitel samen iets bijzonders meegemaakt.”
AD SPORT/PETER LOTMAN