HAGENAARS KNOKKEN ZICH NAAR EERSTE OVERWINNING
Den Haag – Eindelijk was daar dan die verlossende eerste overwinning. Na negen nederlagen op rij pakten de handballers van Hellas aan het begin van het tweede deel van de competitie de volle winst (28-22) tegen Tachos Waalwijk. Een zege waarop niets viel af te dingen. De vreugde in het Haagse kamp was enorm.
De Hellenen promoveerden aan het einde van vorig seizoen naar de eredivisie. De euforie over het bereiken van het handbalwalhalla was groot. Naarmate de competitie vorderde ondervond de Haagse club veel tegenslag. Bepalende spelers vertrokken onverwacht, een blessuregolf teisterde de ploeg en al snel lag er een loden last op de schouders van de jeugdige formatie van het technisch duo Björn Budding/Neso Saponjic.
Met een bewonderenswaardige instelling hielden de spelers en begeleiding er ondanks al die verliespartijen de moed in. Vooral de niet stuk te krijgen coach Saponjic was het toonbeeld van optimisme. Steeds weer hield hij zijn spelers en de buitenwacht voor: ,,Er komt een moment dat we punten gaan pakken. Opgeven is niet aan de orde. We blijven knokken en dan komt het goed. We hebben genoeg kwaliteit.”
Tegen Tachos, dat vier punten had verzameld, kreeg Saponjic zijn gelijk. Het heeft even geduurd, maar zaterdag vielen dan eindelijk de puzzelstukjes in elkaar. Vooral op basis van een geweldige inzet knokten de Hellenen zich via de 13-13 ruststand naar de ruim uitgevallen maar verdiende overwinning. Voorop in de strijd ging weer de onvermoeibare Norbert Laernoes. Een speler die, en dat weet hij zelf ook, niet behoort tot de categorie toptalenten. Na het vertrek van de Oranje cirkelloper Samir Benghanem naar Aalsmeer heeft Laernoes een centrale positie gekregen in de verdediging en aanvallend aan de cirkel. Hij is daar inmiddels uitgegroeid tot de publiekslieveling vanwege zijn tomeloze inzet. Ook tegen de Waalwijkers liep hij weer te bikkelen en te beuken.
,,Heerlijk,” grijnsde hij van oor tot oor. ,,Wat een geweldige wedstrijd. En ja, ik heb me helemaal kapot gespeeld. Maar dat moet toch ook? Wij moeten het op dit moment hebben van keihard werken als team. Nou, dan wil ik wel voorop gaan in de strijd, hoor,” aldus Laernoes, die vorige week tegen Quintus nog aan de kant zat met een zware neusblessure.
Een andere hoofdrol was weggelegd voor doelman Jeroen van ‘t Hart. Hij kwam aan het begin van het seizoen over van Aalsmeer na het vertrek van Bart Ravensbergen en Stefan Stapper. Tegen Tachos kreeg Van ‘t Hart de voorkeur boven Maikel Takken. De wat slungelig ogende doelman keepte de pannen van het dak. Zelfs de snoeiharde schoten van Arjan Stuiver (ex Quintus) en van Thuké van Doorn pakte hij in het tweede half uur bijna achteloos. ,,Het ging wel lekker,” luidde zijn commentaar met gevoel voor understatement. ,,Ik groeide steeds meer in de wedstrijd, maar dat kwam ook omdat de dekking zo goed stond. We voelden dat we deze partij niet konden verliezen.”
Direct in het begin bij 2-0 (doelpunten Coster en Laernoes) was al duidelijk, dat Hellas tot op het bot was gemotiveerd. Toch bleef het tot aan de rust een gelijkopgaande strijd: 13-13. Daarmee kreeg de thuisclub iets te weinig na de 12-10 en 13-11 voorsprong. Vooral de vlammende schoten van Tom Visser waren in die fase doeltreffend.
Bij 15-15 beslisten Visser (2x) en Jeffrey Zevenbergen met twee fraaie breaks bij 18-15 het duel vroegtijdig. Daarna was het voor Hellas bij 21-18, 23-19 en 25-20 slechts consolideren van de voorsprong. Dat lukte dit keer voortreffelijk tot aan de 28-22 eindstand. Waarna de kleedkamer op zijn grondvesten trilde vanwege de uitzinnige feestvreugde.
Doelpunten Hellas: Tom Visser (7), Wessel Coster (5), Norbert Laernoes (4), Loek van Bergen (4), Ubbo Starrenburg (3), Jeffrey Zevenbergen (2), Semmy Boekee (2), en Wessel de Groene. Bij Tachos was Arjan Stuiver (7x) de beste schutter.
WEDSTRIJDRAPPORT:
Amusementswaarde (****): Het was een vermakelijke wedstrijd om naar te kijken. Niet dat het handbal steeds zo geweldig was, maar er werd gestreden met passie. Vooral Hellas toonde een geweldige inzet. Er telde maar één zaak: en dat was winnen.
Tachos kan veel beter. Bij enkele spelers leek de echte overtuiging te ontbreken. Het was te plichtmatig. We hebben spelers als Duncan Hoost (veel techniek, een mooie handballer), Thuké van Doorn (uitstekende schutter), Henrico van Best (weergaloze hoekspeler) en Kevin Okkers (zijn we nog steeds fan van) wel eens beter gezien. Van Okkers verbaast het ons dat hij niet vaker in het spel betrokken wordt. Zet hem eens op midopbouw. Hij heeft zo veel kwaliteiten. Nu stond hij een beetje verloren in die hoek.
Scheidsrechters (****): Onze internationals Peter Bol en Ed van Eck waren nagenoeg foutloos. Altijd een verademing om dit koppel aan het werk te zien. Kennis van zaken, duidelijke lijn, perfecte strafopbouw. Af en toe waren de duels op het randje, maar dankzij hun duidelijkheid met straffen in de eerste helft bleef het altijd binnen de perken. Kunnen nog jaren op dit niveau mee.
Beste spelers: Bij Hellas verdiende Norbert Laernoes het predicaat Man of the Match.
Vooral vanwege zijn geweldige werklust en inzet een lust voor het oog.
Bij Tachos was er niet echt een uitblinker (zie hierboven). Dat zegt genoeg over de ‘vlakheid’ waarmee de ploeg speelde.
AD HAAGSCHE COURANT/Peter Lotman